Din kienet l-ewwel stennija tat-twelid tal-Iben t’Alla magħmul bniedem
bla ma tilef in-natura divina tiegħu. Kif
għaddietu dan iż-żmien tat-tqala tagħha, Marija? Ma naħsibx li x-xbejba ta’
Nazaret fehmet kulma qalilha l-Anġlu, iżda fejn ma fehmitx, staqsietu, u
nimmaġina li għaddiet żmien fit-talb, forsi wkoll titkellem mal-iben li kien
qed jikber fil-ġuf tagħha. Kellha
l-faċendi tad-dar x’tagħmel u ma ħlietx żmien fil-vojt. Anzi, l-ewwel ħaġa li
għamlet kienet li tmur għand il-qariba tagħha Eliżabetta biex tgħinha għax din,
fi xjuħitha kienet se twelled iben u dak kien diġà s-sitt xahar tat-tqala
tagħha.
Din l-istennija għat-twelid tal-Iben t’Alla tista’ tgħinna nirriflettu
dwar kif għandna niċċelebraw l-Avvent li qed nibdew illum. Tajjeb li noqgħodu
nimmeditaw u nimmaġinaw x’għamlet ix-xbejba ta’ Nazaret u nippruvaw nimitawha
kif nistgħu u kemm nistgħu biex ma naħlux wisq ħin u enerġija fit-tħejjija għall-festi,
għar-rigali u affarijiet oħra li issa saru drawwiet ta’ preparazzjoni
għall-festa tal-Milied. Tajjeb li bħal Marija lkoll inħejju lilna nfusna biex
nilqgħu fi ħdanna lil-Ġesù li qalilna “Tassew,
ngħidilkom, kulma għamiltu ma’ wieħed mill-iżgħar fost dawn ħuti, għamiltuh
miegħi” (Mt 25, 40). Nistgħu nfittxu li
nirċevuh fl-Ewkaristija, biex Ġesù jiġi jgħammar ġewwa fina, u nitkellmu miegħu
bħalma nitkellmu man-nies li nħobbu, ħalli nsiru ħbieb tiegħu ta’ veru.
Aħna rridu niftakru li l-Knisja
tistedinna niċċelebraw tliet żminijiet tal-Avvent. L-ewwel wieħed hu dak li
jfakkarna fl-imgħoddi, li l-Milied seħħ
tassew u Alla wettaq il-wegħda tiegħu u niċċelebraw il-miġja tal-Messija.
It-tieni hu dak li jrid iħejjina għall-ġejjieni meta Alla jwettaq il-wegħda
tat-tieni miġja ta’ Ġesù bħala mħallef biex
iħabbar is-sentenza tal-ġudizzju skont kemm aħna nkunu tajna widen għal
dak li qalilna hu. Fl-aħħar iżda mhux l-inqas, hemm l-Avvent li l-Knisja u aħna
nixtiequ li jseħħ fina fil-preżent, tul ħajjitna, għaliex hu f’dan il-mument
ta’ issa, fil-ħajja tagħna ta’ kuljum biss nistgħu nistiednu u nilqgħu lil Ġesù
ġo qalbna u f’ħajjitna. Fil-Ktieb tal-Apokalissi Alla jgħidilna: “Lil dawk li
nħobb, jiena nwiddibhom u rrażżanhom. Mela tħeġġeġ u indem. Ara, jiena
fil-bieb, u qiegħed inħabbat; jekk xi ħadd jismagħni u jiftaħli l-bieb, jiena
nidħol għandu u niekol miegħu, u hu jiekol miegħi. Lir-rebbieħ nagħtih li
joqgħod maġenbi fuq it-tron tiegħi; l-istess kif jien, meta rbaħt, qgħadt maġenb
Missieri fuq it-tron tiegħu” (Ap 3, 19-21).
Mela, l-Avvent irid ifakkarna fi
tliet affarijiet: Kristu ġie, Kristu jerġa’ jiġi, Kristu qiegħed fostna jistedinna
nsiru ħbieb tiegħu u nħalluh jgħix ġo fina. San Pawl iħeġġiġna:
“Ħuti, waslet is-siegħa li intom tqumu min-ngħas; għax is-salvazzjoni tagħna hi
eqreb minn meta bdejna nemmnu... Ejjew ngħixu kif jixraq” (Rm 13, 11.13). Kunu
mħejjija għat-tieni miġja tiegħu għax “Dwar dak il-jum u s-siegħa ħadd ma jaf
xejn meta se jaslu ħlief il-Missier waħdu ... Ishru, mela, għax ma tafuhx
il-jum li fih jiġi Sidkom”.(Mt 24, 36.42)
No comments:
Post a Comment